przezwisko — n II, N. przezwiskokiem; lm D. przezwiskoisk 1. «nadana komuś dodatkowa, zwykle żartobliwa nazwa, charakterystyczna dla danej osoby; przydomek» Większość mieszkańców wsi miała przezwiska. 2. «obelżywa nazwa; wyzwisko» Ordynarne przezwisko.… … Słownik języka polskiego
dryl gęsty — przezwisko złodziejskie … Słownik gwary warszawskiej
nazwać — dk IX, nazwaćzwę, nazwaćzwiesz, nazwaćzwij, nazwaćał, nazwaćany nazywać ndk I, nazwaćam, nazwaćasz, nazwaćają, nazwaćaj, nazwaćał, nazwaćany 1. «oznaczyć, określić nazwą, mianem, imieniem, epitetem, nadać nazwę, miano, imię, przezwisko»… … Słownik języka polskiego
Polish name — A Polish personal name, like names in most European cultures, consists of two main elements: imię , or the given name, followed by nazwisko , or the family name. The usage of personal names in Poland is generally governed (in addition to personal … Wikipedia
Польское имя — Польские имена, как и имена представителей большинства европейских народов, состоят из двух основных элементов: личного имени (польск. imię) и фамилии (польск. nazwisko). Обычно имя пишут перед фамилией; обратный порядок используется почти… … Википедия
Польские имена — Польские имена, как и имена представителей большинства европейских народов, состоят из двух основных элементов: личного имени (польск. imię) и фамилии (польск. nazwisko). Обычно имя пишут перед фамилией; обратный порядок используется почти… … Википедия
kopyto — 1. pot. Przerobić kogoś na swoje, własne kopyto «zmienić czyjś charakter, sposób postępowania tak, żeby go upodobnić do siebie» 2. pot. Robić, zrobić coś, robić, zrobić wszystko na jedno kopyto «robić, zrobić coś lub wszystko jednakowo, według… … Słownik frazeologiczny
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
filip — m IV, DB. a, Ms. filippie; lm M. y, DB. ów gw. «przezwisko dawane zającowi» ◊ Wyrwać się jak filip z konopi «odezwać się nie w porę, powiedzieć coś niewłaściwego» … Słownik języka polskiego
gnój — m I 1. D. gnoju, blm «stałe i płynne odchody zwierzęce przeważnie zmieszane ze ściółką, podlegające procesom fermentacyjnym, używane do nawożenia gleby; obornik, nawóz» Gnój bydlęcy, koński, ptasi. Nawozić ziemię gnojem. Trząść gnój. 2. DB. a, lm … Słownik języka polskiego
